Nga Abdurrahim Ashiku
Ike Shahin Hoxha, ike…
Ike siç ikin BURRAT e Dibrës
Me kokën lart,
Me gjoksin para,
Me fjalën art.
Për një vit,
pranë e pranë,
qëndruam.
Ti kryetar,
Unë kryeagronom…
Koha ime më e bukur,
Shahin Hoxha.
Ishe NJERI,
I qetë,
gojë ëmbël,
fjalë pakë,
punë shumë…
E ruajtëm miqësinë,
kur pranë ishim,
kur larg u ndodhëm.
Komunikuam si shokë,
si miq,
si specialistë
Unë shkruaja për Dibrën
shtroja në rreshta mallin…
Ti më ngrohje zemrën…
Më shkruaje…
“Të admiroj i dashur Abdurahim për atë përshkrim të bukur poetik e romantik që ban. Ti nuk je poet apo romancier, por pavarësisht se jo në vargje, përshkrimi jot është i gjithi poezi dhe shpreh shpirtin e poetit, e nuk asht çudi që do jenë bosht frymëzimi për t’i shprehur në vargje se mendimet e tua shumë realiste e frymëzuese.
Të përshëndes përzemërsisht dhe të uroj jetë të gjatë, shëndet e suksese.”
E deshe Dibrën Shahin Hoxha,
zemra për Të
Të qante,
Të qeshte,
Gjallë të mbante…
E desha ashtu si e ka dhënë Zoti.
Më shkruaje…
I dashtun Abdurahim!
Të jesh i qetë se kam bindje të plotë që Skavica do mbetet Skavicë por jo hidrocentral. Përpjekjet e Berishës dje dhe të Ramës sot, do i marrin me vete valët e Drinit e do i përcjellin në det.
Të përshëndes nga larg.
Të shkruaja
Faleminderit Shahin Hoxha. Më mbush me gaz e frymëzim. Dhe më vjen mirë kur në krah të mos ndërtimit të Skavicës është një njeri që nuk i mbytet asnjë pëllëmbë tokë ndërkohë që ata që u shkatërrohet gjithçka heshtin.
Je një atdhetar, një dibran i madh.
I dashtun Abdurahim!
Unë, për Skavicën kam shkruajte edhe ma parë. Ti duhet të kesh lexuar në fb. përshkrimin e hollësishëm dhe shumë argumentues që i ban pasojave të dëmshme e shkatërruese ekosistemit të Dibrës profesor Adem Bunguri.
Dibra, megjithëse me terren ma shumë kodrinor e malor, ka qenë hambar i prodhimit të drithërave, i zhvillimit të blegtorisë. Deri nga vitet 1972-1973, në Dibër, për 2-3 muaj vjeshte, vinin çdo ditë autofrigoriferë të mëdhenj që furnizoheshin me mish dhe e dërgonin në Tiranë. Skavica përmbyt mbi 25 mijë hektarë tokë fushore e kodrinore pjellore pa përmend shumë fshatra e qindra shtëpi të zhdukura duke e kthye Dibrën në det.
Dibra nuk po përmendet ma për bujqësi e blegtori. Malet dhe bjeshkët e bukura të Dibrës do mbeten të shkreta se nuk do i shkelë këmbë bagëtie.
Prandaj, Dibra duhet të çohet e gjitha në kambë dhe t’i thotë JO Skavicës. Kam bindje se kështu do të ndodhë. Të shkatërrosh bujqësinë dhe blegtorinë e Dibrës, të shpërngulësh fshatra të tanë e qindra shtëpi, do të thotë të zhdukësh Dibrën, atë trevë që nuk mund të krahasohet me asnjë trevë tjetër në Shqipni, qoftë historike, qoftë edhe ekonomike. Kam besim se populli i Dibrës asht i ndërgjegjësue dhe do të ndërgjegjësohet e nuk ka për të ndodh ndonjë katrahurë.
Të përshëndes i dashtun Abdurahim.
E deshe Dibrën Shahin Hoxha,
E deshe si askush.
Ike me një brengë,
me një amanet,
AMENETIN për t’i thënë
JO SKAVICËS !
PO DIBRËS !
PO atij vendi të bekuar,
që ka nxjerr BURRA si ty…
Më mungon Shahin Hoxha,
I mungon Dritës,
I mungon fëmijëve,
I mungon shokëve.
I mungon DIBRËS…
Lavdi mik!
Dheu i lehtë,
parajsa vendi yt…
