Nga Artur Llana*
Në 28 vite punë si gazetar përvoja më bindi se duhet të shkruaja atë që unë njoha, ata që unë pashë dhe aq më shumë atë që unë lashë pas si një turp I të gjithë atyre. Natyrisht në të gjithë këtë haëpsirë kohore njoha shumë politikanë që nga kupola deri te drejtorët që shkërdheheshin si lepuj para drejtuesve. Njoha personalitetin e tyre, njoha formimin e tyre dhe më keq se kaq njoha keqpërdorimin e tyre. E gjitha kjo kthej në shërbimet që i servirnin popullit.
Njoha kufijtë se ku shkonte egoizmi, se ku shkonte servilizmi , se ku shkonte frika e të paaftëve. Njoha ata që rrugëve të Durrësit ecnin krenar dhe në zyra mastrubonin trurin e tyre. Njoha ata që lutjet e njerëzve në nevojë i krhenin në luks për familjen, i kthenin deri në torturë njerzore.
Në një 28 vite njoha të paskrupujt e kësaj shoqërie. Njoha ata që nga bunkeri i Durrësit të mbushur me femra të rrëmbyer i mbronte policia dhe se si ai që i rrëmbente ishte njeriu më i fortë i policisë, madje trajnohej në Amerikë kundër trafikut të qenieve njerzore.
I njoha sipas mënyrës time. Edhe ata që dërguan një prostitutë në në repart të rëndësishëm në Bisht Pallë. I njoha edhe kur maskaruan ushtarë dhe në fakt djem të thjeshtë që prisnin të kryenin shërbimin ushtarak për ti shërbyer familjes. I njoha sipas informacionëve po të mijat dhe të kolegëve. Nuk pata kurrë frikë të shkruaja për to. Ndërsa i shoh sot në zyra dhe në institucione, madje deri në parlament, nuk ndihem keq me veten, po me kurajon e tyre që mendojnë se kanë mbyllur gjithçka. Kurrë dhe kurrë shumë gjëra nuk mbyllen edhe madje me jetën time. Kodi për të lexuar të vërtetën është diku edhe sikur unë nesër të vdes.
I njoha si politikanë. Si injorantë që erdhën me lekë në politikë. Ashtu ikën si injorantë duke lënë tashmë lekët. I njoha të shkurtër dhe të gjatë, të thinjur dhe pa flokë, të lyer më shumë se gratë që kishin në shtrat.
I njoha si mburravec, si njerëz që nuk kishin kaluar adoloshencën dhe pushteti i gjeti dashnore për bukën e gojës. Dhe ashtu mes bilushit në shtëpi bënin penisin e madh në zyrat e shtetit.
I njoha si kurva që endeshin zyrave dhe më shumë i kushtonin linesit e muajit se sa diploma që kishin blerë.
I njoha me hiprokizinë e tyre kur në mbrëmjen e maturës e lenin të shpërfillur, se djemëve i dukej si mashkull dhe nuk e ftonin në kërcim. I njoha si xhuxha që për nga pesha nëna ime nuk do ti shiste as për gjela deti.
I njoha si djem të babait që për të bërë pashaportizimin në Durrës, gjenin një kurvë dhe pasi pillnin një fëmijë dhe më pas ndaheshin për mungesë karateri. Ndaheshin ashtu si legena, me ca pako kafe si kontabandiste ndërsa këlyshët e kurvës do të zinin vend të institucione dhe do të bënin propogandën po të partisë , se si të pa familje duhet të masakronin familje që ishin kundra tyre.
Do të paguheshin. Me lekë pusetash, me lekë spiunash , me lekë varrezash, aq sa edhe ti kujtojnë në sms si formë kërcënimi. Çfardo që do të ndodh me mua, dikush e ka kodin për ti jetësuar pisllëqet e policisë, spiunët dhe kurvat brenda një institucioni që i ngjan komisariatëve të policisë në Kolumbi. Edhe ai gjigandi që një ditë do të mallkojnë veten si ish gruaja e tij ” Të mos heshtësh” .
Mos u çudisni se do të lexoni tmerre. Kurrë nuk e kam bërë protoganistin nëpër televizione, kurrë nuk jam marrë me kronikën e zezë…po askush nuk di sa mua. Kurrë policia dhe prokuroria që shet lajme te gazetarë që kanë biznese ne bulevard për të prishur prova, nuk gjeti besnikun e vet te unë.
Në fakt kam kohë që e kam shkruar këtë libër dhe nuk e botova jo për frikë. Thjeshtë se e parandjeva se duhet të shtoja edhe ca emra në përvojën time. Ca emra që e kanë qelbur jo vetëm Durrësin. Ca emra që kur ndezin shatërvanin i kujtohen edhe mëkatet e shurrimit.
Ky është momenti më i artë për të thënë ato gjëra që unë di. Ky është momenti më i artë që durrsakët ta kuptojnë se si injoranca dhe kolonizimi i jevgjitëve nga saranda i ka kapluar. Ky është momenti i artë që unë të tregoj se si njoha emra të famshëm, emra maskarenjësh, politikanësh, drejtorësh dhe kryetarësh bashkie. Si njoha drejtor policie, palaço të policisë, prokurorë dhe gjyqtarë dhe si liroheshin kriminela dhe si mbylleshin dosjet.
Si njoha rrugaçë dhe burra që falnin gratë në emër të partisë nëpër zyra. Është momenti që pushteti është kthyer në një gropë septike ku ka vite që duhet pastruar. Ata që kanë dhjerë aty po ikin në SPAK ndaj duhen 50 mijë të tjerë për të pastruar fekalet e tyre. Ndjesë për vonesën. Për të sqaruar ndjekësit botimet në portal nuk do të jenë në renditjen që është në libër. Në shkrimin e ardhshëm si u bë dhe kush e bëri Vangjush Dakon kryetar bashkie dhe si u shit mjeku Ilir Shani.
*Pjesë nga libri “Të paskrupujt”
