Një sipërmarrëse e kthyer në akademike, Alexandra Morton-Hayward u interesua për trurin – konkretisht se si dekompozohen – gjatë punës së saj të mëparshme. “Kam punuar për vite me të vdekurit. Përvoja ime është se truri është shumë i shpejtë për t’u lëngëzuar (postmortem), “tha ajo. “Pra, ishte një tronditje e vërtetë kur hasa në një punim (shkencor) që i referohej një truri 2500-vjeçar.”
Tani një antropolog mjeko-ligjor që studion për doktoraturë në Universitetin e Oksfordit, Morton-Hayward ka zbuluar se truri, megjithëse zakonisht nuk gjendet i paprekur si kockat, ruhet çuditërisht mirë në të dhënat arkeologjike. Për të kuptuar pse, antropologu ka përpiluar një arkiv unik informacioni rreth 4405 të trurit të zbuluar nga arkeologët.
Truri ka dalë në sipërfaqe nga moçalet e Evropës Veriore, majat e maleve të Andeve, mbytjet e anijeve, varret e shkretëtirës dhe varfëritë viktoriane. Më të hershmet e zbuluara ishin 12,000 vjeçare. Morton-Hayward po punon kryesisht për të kuptuar se si këta tru i mbijetojnë shkatërrimeve të kohës, me të paktën katër mekanizma ruajtjeje.
Megjithatë, baza e të dhënave gjithashtu do të hapë fusha krejtësisht të reja studimi, tha Martin Wirenfeldt Nielsen, mjek dhe patolog i lartë në Spitalin Universitar të Danimarkës Jugore, i cili nuk ishte i përfshirë në hulumtim.
Ai është gjithashtu përgjegjës për koleksionin mjekësor të trurit të Universitetit të Danimarkës Jugore. “Kjo bazë të dhënash do t’u mundësojë shkencëtarëve të studiojnë indet e trurit që nga kohërat e lashta dhe të përcaktojnë nëse sëmundjet e njohura sot ishin të pranishme edhe shumë vite më parë në qytetërime krejtësisht të ndryshme nga ato ku jetojmë aktualisht,” tha Wirenfeldt Nielsen përmes emailit.
“Ekzaminimi i indeve nga truri që nuk kanë qenë të ekspozuar ndaj mjedisit dhe stimujve në shoqërinë moderne mund të na ndihmojë të kuptojmë nëse disa nga sëmundjet e trurit që hasim sot mund të jenë të paktën pjesërisht të shkaktuara nga mënyra se si jetojmë tani.”
