Shkencëtarët kanë identifikuar tri lloje të reja të kangurit gjigant që kanë jetuar nga 5 milionë deri në 40 mijë vjet më parë, njëra prej të cilave është rreth dyfishi i madhësisë së kangurëve më të mëdhenj që jetojnë sot.
Kangurët gjigantë janë nga gjinia Protemnodon dhe do të kishin demonstruar më shumë ndryshueshmëri në formë, rreze dhe metodë kërcimi sesa mendonin studiuesit më parë, sipas një deklarate nga Universiteti Flinders në Australinë e Jugut.
Hulumtimi, i botuar të hënën në revistën Megataxa, bazohet në zbulimin e disa skeleteve fosile të plota nga paleontologët që punojnë në liqenin Callabonna në Australinë jugore. Kjo lejoi një ekip të udhëhequr nga Isaac Kerr, një paleontolog në Universitetin Flinders, t’u përgjigjej pyetjeve të kahershme rreth Protemnodon.
Megjithëse fosilet e Protemnodonit janë mjaft të zakonshme në Australi, kuptimi ynë i krijesave u pengua nga fakti se fosilet historikisht përbëheshin nga kocka individuale dhe jo nga kafshë të plota.
Ndërsa kangurët do të dukeshin mjaft të ngjashëm me ata që shohim sot, ata ishin më të ngjeshur dhe muskuloz, sipas deklaratës. Tri speciet e përshkruara rishtazi do të kishin kërcyer në mënyra të ndryshme dhe do të përshtateshin për të jetuar në mjedise të ndryshme, shtuan studiuesit.
Një specie – P. viator – do të peshonte deri në 170 kilogramë, duke e bërë atë rreth dy herë më të rëndë se kangurët më të mëdhenj meshkuj të kuq që jetojnë sot. Shembujt më të mëdhenj do të kishin qëndruar më shumë se 2 metra i gjatë, tha Kerr për CNN.
“Me këmbë të ngushta, kofshë relativisht të shkurtra dhe këllqe të gjata, ishte në përpjestim të ngjashëm me kangurët e gjallë të kuq dhe gri – të ndërtuar për të kërcyer shpejt dhe me efikasitet. Kjo do ta kishte ndihmuar atë të lëvizte midis burimeve të ushqimit dhe ujit në habitatin e tij të hapur dhe të thatë qendror australian,” shtoi ai.
Emri i tij, “viator”, do të thotë udhëtar ose udhëtar në latinisht, dhe Kerr tha se kangurët ndoshta do të kishin lëvizur në grupe të mëdha të njohura si “turma”, siç bëjnë sot kangurët e kuq dhe gri.
“Grabitqari i tyre kryesor do të ishte Thylacoleo carnifex, ‘luani marsupial’ tashmë i zhdukur. Përafërsisht madhësinë e një qeni të madh, Thylacoleo ishte një grabitqar në pritë që besohej se ishte i specializuar në gjuetinë e kangurit,” shtoi ai.
Dy speciet e tjera të përshkruara rishtazi janë P. mamkurra dhe P. dawsonae. P. mamkurra do të kishte qenë katërkëmbësh, që do të thotë se do të kishte lëvizur kryesisht me katër këmbë në vend që të kërcente me dy.
“Një kangur i madh, por me kocka të trasha dhe i fortë, ndoshta ishte mjaft i ngadalshëm dhe joefikas. Mund të ketë kërcyer vetëm rrallë, ndoshta vetëm kur është befasuar,” tha Kerr.
Dihet relativisht më pak për P. dawsonae pasi ka më pak fosile që shkencëtarët duhet të studiojnë.
Punimi demonstron gjithashtu aftësinë e pazakontë të Protemnodon për të mbijetuar në mjedise të ndryshme.
“Llojet e ndryshme të Protemnodon tani dihet se kanë banuar në një gamë të gjerë habitatesh, nga Australia qendrore e thatë deri në malet me reshje të larta, të pyllëzuara të Tasmanisë dhe Guinesë së Re”, tha Kerr në deklaratë.
Pronari tradicional Ian Waina duke inspektuar një pikturë të një kanguri që ne e dimë tani është më shumë se 12,700 vjeç, bazuar në moshën e foleve të grerëzave mbi baltën.
Rreth 40 mijë vjet më parë Protemnodon ishte zhdukur në kontinentin e Australisë, pavarësisht dallimeve midis specieve të ndryshme. Kjo zhdukje, megjithatë, nuk preku kafshë të ngjashme si Wallaroos dhe kangurët gri, për arsye që shkencëtarët nuk i kuptojnë plotësisht.
Ekipi shpreson se studimi do të kontribuojë në kërkimet e ardhshme që shpjegojnë disi pse ndodhi kjo.
Tjetra për Kerr është një udhëtim në Papua Guinenë e Re për të ndërmarrë atë që ai tha se do të ishte gërmimi i parë paleontologjik atje në më shumë se 40 vjet.
“Ka një lloj Protemnodon i pranishëm në formacionin në të cilin do të gërmojmë, Protemnodon otibandus, dhe shpresoj për një kafkë të plotë të kësaj specie shumë interesante,” tha ai.
