Nga Eduard Gashi
Në këtë ditë dua t’ju prezantoj gratë e fuqishme shqiptare, të cilat me veprat, guximin dhe mençurinë e tyre kanë shkruar histori. Gratë që nuk kanë formuar vetëm familjet e tyre, por kanë ndikuar në fatin e një kombi të tërë.
Historia shqiptare është plot me gra që në momentet vendimtare kanë qenë udhëheqëse, luftëtare dhe pioniere të së ardhmes. Njëra prej tyre është Vojsava Kastrioti, nëna e Gjergj Kastriotit – Skënderbeut. Në një kohë pushtimi, ajo i dha jo vetëm jetë, por edhe një mision të qartë: lirinë e popullit të tij. Pa edukatën dhe forcën e saj, Skënderbeu ndoshta nuk do të kishte gjetur guximin për t’u ngritur kundër Perandorisë Osmane.
Edhe Mbretëresha Teuta ishte një grua që e dinte se sundimi nuk i përket vetëm burrave. Ajo udhëhoqi mbretërinë ilire me dorë të hekurt dhe mendje të kthjellët, duke iu kundërvënë Romës, një superfuqi e kohës së saj. Ajo ishte një nga gratë e para në histori që u njoh si udhëheqëse e një kombi.
Shekuj më vonë, në një botë krejtësisht tjetër, ishte Nënë Tereza, e cila me butësinë dhe mëshirën e saj preku gjithë njerëzimin. Ndërsa të tjerët luftonin për pushtet, ajo shkoi tek më të varfrit, shëroi plagët dhe u dha zë atyre që askush nuk i dëgjonte. Veprimtaria e saj tregoi se madhështia nuk matet me pasuri apo autoritet, por me përkushtim dhe dhembshuri.
Por jo të gjitha gratë e forta luftuan me fjalë apo lutje. Disa luftuan me armë në dorë dhe me jetën e tyre. Njëra prej tyre ishte Shote Galica, e cila nuk e pranoi kurrë robërinë dhe u bë simbol i qëndresës së gruas shqiptare.
Të tjera, si Sofe Rugova, luftuan ndryshe. Ajo ishte nëna e Ibrahim Rugovës, simbolit të rezistencës paqësore për pavarësinë e Kosovës. Në një kohë kur dhuna dhe lufta ishin kudo, ajo e mësoi të birin se fjalët shpesh mund të jenë më të fuqishme se plumbat.
Por ndonjëherë qëndresa nuk mjafton – ndonjëherë duhet sakrificë. Nana Zahide e dinte këtë, kur e shihte të birin, Adem Jasharin, të rritej. Ajo e dinte se ai do të bëhej një luftëtar, se mund ta jepte jetën për Kosovën. Dhe megjithatë, ajo qëndroi gjithmonë pranë tij, me forcën e një nëne që e di se rruga drejt lirisë shpesh është e mbushur me dhimbje.
Sot, gratë shqiptare nuk luftojnë më vetëm në fushën e betejës apo në politikë. Ato luftojnë në sport, në shkencë, në art. Majlinda Kelmendi e tregoi këtë me medaljen e saj të artë olimpike për Kosovën, duke dëshmuar se gratë shqiptare jo vetëm që shkruajnë histori, por edhe fitojnë beteja që bëjnë një popull të tërë krenar. Rita Ora dhe Dua Lipa kanë çuar kulturën shqiptare në skenën botërore, ndërsa Musine Kokalari, pavarësisht përndjekjes, e siguroi vendin e saj në histori si shkrimtarja e parë shqiptare.
Këto gra janë simbol i guximit, mençurisë, qëndresës dhe suksesit. Ato janë dëshmi se gratë shqiptare nuk janë vetëm shtylla e familjes, por edhe themeli i një kombi të tërë.
Sot është dita e tyre. Sot i nderojmë ato. Sot është 8 Marsi. Gëzuar!
